ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ή ΑΛΛΙΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΑΖΙ ΣΕ ΝΕΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΟ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΟΛΗ.
Απέναντι από τα διυλιστήρια πετρελαίου του Σκαραμαγκά, εντός της βιομηχανικής ζώνης στο 15ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Κορίνθου, απέναντι από την λίμνη Κουμουνδούρου (έναν τοξικό βούρκο) και εντός της στρατικοποιημένης ζώνης μεταφέρθηκαν οι πρόσφυγες, που μέχρι τώρα ήταν στο λιμάνι του Πειραιά. Σε ένα, καθ’ ολοκληρία, ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟ, στήθηκε ένας ολόκληρος οικισμός από κοντέινερ, χωρίς δένδρα, καθαρό νερό και αέρα, χωρίς εύκολη πρόσβαση στις δομές της πόλης.
Ένας στενός διάδρομος χωρίζει το ένα λυόμενο σπιτάκι από το άλλο, ένας διάδρομος που δεν αφήνει χώρο για αέρα και την απαραίτητη, για την ψυχική υγεία, ιδιωτικότητα.
Το κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η ρύπανση του χώρου από το κοντινό διυλιστήριο. Η επεξεργασία διύλισης απελευθερώνει διάφορα χημικά στην ατμόσφαιρα και μια σημαντική οσμή στην περιοχή – οσμή που δεν είναι απλά ενοχλητική αλλά είναι κυρίως επικίνδυνη.
Πέρα από την ρύπανση του αέρα, υπάρχουν ανησυχίες για την διάθεση του απόβλητου νερού, τους κίνδυνους βιοχημικών ατυχημάτων, όπως φωτιά και έκρηξη και επιπτώσεις στην υγεία λόγω του βιοχημικού θορύβου.
Ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι έντονος και είναι πρόσφατη η μνήμη της μεγάλης πυρκαγιάς, στις 8/5/15, που είχε τραυματίες και νεκρούς, λόγω παλαιότητας των μέτρων ασφαλείας στα διυλιστήρια του Σκαραμαγκά.
Η μόλυνση των νερών περίτρανα αποδεικνύεται στη λίμνη Κουμουνδούρου. Μελέτη που έγινε πριν 4 χρόνια, από το Ινστιτούτο Εσωτερικών Υδάτων ΕΛΚΕΘΕ, που πραγματοποίησε δειγματοληψία υλικών από τη λίμνη (κατόπιν παραγγελίας του Δήμου Ασπροπύργου) είχε καταλήξει πως “η λίμνη αποτελεί ένα πολύ επιβαρυμένο μικρό οικοσύστημα με πολύ ευαίσθητες ισορροπίες” και πως υπάρχουν “οι προϋποθέσεις που περιοδικά θα οδηγούν το σύστημα της λίμνης σε συνθήκες παροδικού θανάτου”. Η επιβάρυνση του υδροβιότοπου αναμένεται ακόμη μεγαλύτερη από τον έντονο εποικισμό της περιοχής καθ’ ότι αναμένεται ότι θα φιλοξενηθούν περίπου 2.500 άτομα στην περιοχή. Η επιβάρυνση των υδάτων αλλά και του αέρα από τις δράσεις στην βιομηχανική ζώνη φαίνεται και από τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν μετά από εισήγηση του Σώματος Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων, το 2015, για παραβάσεις που διαπιστώθηκαν στη διάρκεια ελέγχων. Στις παρακάτω βιομηχανίες που δραστηριοπούνται στην περιοχή και αφορούν σε θέματα διαχείρισης επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων, υπερβάσεις οριακών τιμών εκπομπής τοξικών ουσιών, λειτουργία δραστηριοτήτων χωρίς περιβαλλοντική άδεια, μη τήρηση των περιβαλλοντικών όρων κ.α.
Ενδεικτικά: στην εταιρεία “Ι. ΧΟΥΜΑΣ Α.Ε.ΒΕ.” στο 19ο χλμ. Αθηνών-Κορίνθου, για την υπέρβαση οριακών τιμών εκπομπής σωματιδίων μολύβδου και διοξειδίου του θείου, καθώς και τη διάθεση αστικών λυμάτων επιβαρυμένων με βιοχημικούς ρύπους σε μη στεγανό βόθρο και διαφυγή επικίνδυνων υγρών αποβλήτων.
Στην “ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) Α.Ε.” (7ο χλμ.) για την υπέρβαση οριακής εκπομπής οξειδίου του αζώτου, αλλά και για τη διαρροή επικίνδυνων υγρών αποβλήτων στο έδαφος (ορυκτά έλαια υδρογοναθράκων και αμμωνίας).
Στην “ΕΚΟ Α.Β.Ε.Ε.” για τις εγκαταστάσεις της στον Σκαραμαγκά, για την λειτουργία μονάδας ανάκτησης ατμών και την μη προβλεπόμενη παρακολούθηση αποβλήτων.
Οξείδιο του αζώτου, αμμωνία, κηροζίνη, πίσσα της ασφάλτου, βενζοπυρένιο, πολυαρωματικοί υδρογονάθρακες, αλκάνια, θείο, υγραέριο, βενζίνη, νάφθα, καύσιμα έλαια, πετρελαικός οπτάνθρακας μολύνουν αέρα, γή και νερό. Προκαλούν οξέα αναπνευστικά προβλήματα, άσθμα, δερματίτιδες, τερατογενέσεις αλλά και καρκίνο. Παθήσεις τόσο οξείες αλλά και άλλες χρόνιες και ανίατες.
Ο θόρυβος προκαλεί νευρολογικές παθήσεις, με διαταραχές ακοής, συγκέντρωσης και υπερκινησία κυρίως στα παιδιά. Η γκετοποίηση δημιουργεί κοινωνική απομόνωση, αποξένωση και ακινητοποιεί τον άνθρωπο.
Η πρόσβαση των προσφύγων στις δημόσιες δομές υγείας, λόγω της απομόνωσης του στρατοπέδου, είναι δύσκολη έως αδύνατη, την υγεία τους την έχουν αναλάβει εθελοντές ΜΚΟ, χωρίς εμπειρία αλλά και συχνά χωρίς ενσυναίσθηση και υπευθυνότητα για το ιδιαίτερο αντικείμενο.
Η παιδεία ανύπαρκτη, καθώς όπως διαφαίνεται η πρόσβαση σε ανοικτά σχολεία θα είναι δύσκολη.
Λέμε λοιπόν όχι στον Σκαραμαγκά, όχι σε στρατόπεδα – γκέτο, όχι στην απομόνωση, όχι στην υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους αλλά και της ζωής του ντόπιου πληθυσμού.
Μαρία Ντάσιου – Πνευμονολόγος
